Ως εκ τούτου το Video clip of the week είναι αφιερωμένο στον Μεγάλο Ευγένιο
15:27Σε ευχαριστούμε καλέ μου άνθρωπε για όλα όσα μας προσέφερες...
Η ομάδα του Διόνυσου ετοίμασε ένα μίνι αφιέρωμα για σένα...
Η ομάδα του Διόνυσου ετοίμασε ένα μίνι αφιέρωμα για σένα...
Καλό ταξίδι μεγάλε δάσκαλε...
15:19Καλό ταξίδι μεγάλε δάσκαλε...Ο Ευγένιος Σπαθάρης έφυγε και μαζί του μια ολόκληρη γενία στέκει αμήχανη και κοιτάζει...και τώρα?Μεγάλε Ευγένιε μέσω του Καραγκιόζη θα ζείς για πάντα στις καρδίες μας...
-
-
ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΣΠΑΘΑΡΗΣ
Γιος του Σωτήρη Σπαθάρη, γνωστός ως ο εθνικός καραγκιοζοπαίκτης και ο μεγαλύτερος εκπρόσωπος του Θεάτρου Σκιών, έχει τιμηθεί με σημαντικές διεθνείς διακρίσεις.
Ο λαϊκός καλλιτέχνης με το δυναμικό πνεύμα, ο γνήσιος εμψυχωτής ενός λαϊκού ήρωα, ο ζωγράφος με την πλούσια χρωματική ζωντάνια , ο αληθινός εκφραστής της ελληνικής παράδοσης, μα, πάνω απο όλα, η προσωποποίηση της ανθρωπιάς και της απλότητας, γεννήθηκε το 1924 στην Κηφισιά και συνέχισε την τέχνη του πατέρα του, επίσης κορυφαίου καραγκιοζοπαίκτη.
Ξεκινώντας την καριέρα του το 1942, από το 1945 έως και το 1950 περιοδεύει αδιαλείπτως, δίνοντας παραστάσεις σε πολλά θέατρα και κινηματογράφους της Ελλάδας.
Οι κυριότερές του συνεργασίες στον κλάδο της μουσικής ήταν τα τρία τραγούδια με τον τίτλο "Εμένα φίλε με λένε Καραγκιόζη", (στίχοι Ν. Γκάτσου - μουσική Σ. Ξαρχάκου - παραγωγή SΚΥ 100,4), το τραγούδι "Για την Ελλάδα ρε γαμώτο" του Στέλιου Φωτιάδη και "Η εκδίκηση του Καραγκιόζη" του συγκροτήματος Modern Fears.
Εξίσου σημαντικές, υπήρξαν οι πολλές συνεργασίες που είχε με τον Διονύση Σαββόπουλο στο Κύτταρο το 1973, στο Ρεξ το 1992 και σε πολλές συναυλίες του γνωστού τραγουδιστή.
Ο Ευγένιος Σπαθάρης έχει τιμηθεί με αναμνηστικές πλακέτες τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό για την τόσο σημαντική και πολύχρονη προσφορά του στον θεατρικό αυτό τομέα, ενώ είχε διακριθεί στα περισσότερα Φεστιβάλ για το εξαιρετικό ταλέντο με το οποίο προέβαλλε την τέχνη του.
Στόχος του ήταν να εξυψώσει τον Καραγκιόζη, τόσο σαν σημαντικό ελληνικό και παραδοσιακό θέαμα, όσο και σαν ένα εξαιρετικό είδος τέχνης και τεχνικής.
"Άγγελος Σικελιανός"
"Η τέχνη του Σπαθάρη είναι στη βάση της λαϊκής ψυχής και ζωής και μακάριος όποιος την αντικρίζει με τη σοβαρότητα που της οφείλεται. Μέσα της δεν κατασταλάζει μόνο η λαγαρή θυμοσοφία του λαού μας μπρος στα ανάποδα τον κόσμου, αλλά σκεπάζεται και η πηγαία δύναμη πόχει μέσα του και με την οποία υπερνικά αυτά τα ανάποδα με ψυχισμό ασύγκριτο, ανεβαίνοντας απ'τα σκαλιά της θείας του εξυπνάδας ως με τις κορφές τον ηρωισμού".
Ο Ευγένιος Σπαθάρης διετέλεσε μέλος του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, του Ινστιτούτου Παγκοσμίου Θεάτρου (της ΟΥΝΕΣΚΟ). Είχε κάνει περιοδείες σε πολλές Χώρες λαμβάνοντας μέρος σε διάφορα φεστιβάλ και συνέδρια όπως: Παρίσι, Λιέγη, Ρώμη, Κάιρο, Λονδίνο, Κοπενχάγη.
Αλλά και ως ζωγράφος έλαβε μέρος σε πολλές εκθέσεις ατομικές και ομαδικές στην Αθήνα, τη Ζυρίχη, το Παρίσι και την Νέα Υόρκη.
Είχε τιμηθεί δε, με Βραβείο Ρώμης (1962), με το Α' Μετάλλιο του Πρίγκιπα του Μοντ, Α' Βραβείο Πολωνίας (1978) και με Α' Μετάλλιο Τοσκανίνι (Ιταλία) το 1978, καθώς και με αναρίθμητες άλλες διακρίσεις.
Αξίζει να αναφερθούμε, καθώς θα ήταν παράλειψη... στην εμφάνιση του μεγάλου καλλιτέχνη σε διάφορες κινηματογραφικές ταινίες όπως στο "Πικρό Ψωμί" του Γ. Γρηγορίου (1950), στον "Εξυπνότερο άνθρωπο του κόσμου" παραγωγής Ολυμπία Φίλμς (1950), στην "Κιβωτό" μαζί με την Μελίνα Μερκούρη και τον Μίνω Αργυράκη (κινούμενα σχέδια 1956), στον "Μέγα Αλέξανδρο" του Γ. Ζερβουλάκου (1960), σε οκτώ ταινίες παραγωγής Ιωαννίδης Φίλμς με κλασσικές κωμωδίες του Καραγκιόζη (1962), στην "Λυσιστράτη" του Γ. Ζερβουλάκου (1974), στο "Τεριρέμ" του Α. Δοξιάδη (1992) και σε πολλά ντοκιμαντέρ αφιερωμένα στην Ελλάδα.
Το 1991 ιδρύθηκε το "Σπαθάρειο Μουσείο Θεάτρου Σκιών Δήμου Αμαρουσίου", το οποίο λειτουργεί συστηματικά από το 1996, με στόχο την προβολή του Θεάτρου Σκιών και του Καραγκιόζη.
Συνεχίζοντας ακατάπαυστα τη δράση του, το 2001, σε συνεργασία με τους μουσικούς Λουδοβίκο των Ανωγείων και Ψαραντώνη παρουσίασαν με πρωτότυπο τρόπο στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό το γνωστό Κρητικό ποίημα του Βιτζέντζου Κορνάρου «Ερωτόκριτος».
Το 2007 τιμήθηκε ιδιαίτερα από το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού για την μεγάλη του προσφορά στο καλλιτεχνικό αυτό είδος για το οποίο του αναγνωρίστηκε ο τίτλος του "μεγάλου δασκάλου".
Και κάπου εδώ η αυλαία πέφτει, με τους ήρωες του Θεάτρου Σκιών να αποχαιρετούν τη φωνή και την ψυχή τους...
"Γειά σου Μπαμπάκο..."
-
-
ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΣΠΑΘΑΡΗΣ
Γιος του Σωτήρη Σπαθάρη, γνωστός ως ο εθνικός καραγκιοζοπαίκτης και ο μεγαλύτερος εκπρόσωπος του Θεάτρου Σκιών, έχει τιμηθεί με σημαντικές διεθνείς διακρίσεις.
Ο λαϊκός καλλιτέχνης με το δυναμικό πνεύμα, ο γνήσιος εμψυχωτής ενός λαϊκού ήρωα, ο ζωγράφος με την πλούσια χρωματική ζωντάνια , ο αληθινός εκφραστής της ελληνικής παράδοσης, μα, πάνω απο όλα, η προσωποποίηση της ανθρωπιάς και της απλότητας, γεννήθηκε το 1924 στην Κηφισιά και συνέχισε την τέχνη του πατέρα του, επίσης κορυφαίου καραγκιοζοπαίκτη.
Ξεκινώντας την καριέρα του το 1942, από το 1945 έως και το 1950 περιοδεύει αδιαλείπτως, δίνοντας παραστάσεις σε πολλά θέατρα και κινηματογράφους της Ελλάδας.
Οι κυριότερές του συνεργασίες στον κλάδο της μουσικής ήταν τα τρία τραγούδια με τον τίτλο "Εμένα φίλε με λένε Καραγκιόζη", (στίχοι Ν. Γκάτσου - μουσική Σ. Ξαρχάκου - παραγωγή SΚΥ 100,4), το τραγούδι "Για την Ελλάδα ρε γαμώτο" του Στέλιου Φωτιάδη και "Η εκδίκηση του Καραγκιόζη" του συγκροτήματος Modern Fears.
Εξίσου σημαντικές, υπήρξαν οι πολλές συνεργασίες που είχε με τον Διονύση Σαββόπουλο στο Κύτταρο το 1973, στο Ρεξ το 1992 και σε πολλές συναυλίες του γνωστού τραγουδιστή.
Ο Ευγένιος Σπαθάρης έχει τιμηθεί με αναμνηστικές πλακέτες τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό για την τόσο σημαντική και πολύχρονη προσφορά του στον θεατρικό αυτό τομέα, ενώ είχε διακριθεί στα περισσότερα Φεστιβάλ για το εξαιρετικό ταλέντο με το οποίο προέβαλλε την τέχνη του.
Στόχος του ήταν να εξυψώσει τον Καραγκιόζη, τόσο σαν σημαντικό ελληνικό και παραδοσιακό θέαμα, όσο και σαν ένα εξαιρετικό είδος τέχνης και τεχνικής.
"Άγγελος Σικελιανός"
"Η τέχνη του Σπαθάρη είναι στη βάση της λαϊκής ψυχής και ζωής και μακάριος όποιος την αντικρίζει με τη σοβαρότητα που της οφείλεται. Μέσα της δεν κατασταλάζει μόνο η λαγαρή θυμοσοφία του λαού μας μπρος στα ανάποδα τον κόσμου, αλλά σκεπάζεται και η πηγαία δύναμη πόχει μέσα του και με την οποία υπερνικά αυτά τα ανάποδα με ψυχισμό ασύγκριτο, ανεβαίνοντας απ'τα σκαλιά της θείας του εξυπνάδας ως με τις κορφές τον ηρωισμού".
Ο Ευγένιος Σπαθάρης διετέλεσε μέλος του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, του Ινστιτούτου Παγκοσμίου Θεάτρου (της ΟΥΝΕΣΚΟ). Είχε κάνει περιοδείες σε πολλές Χώρες λαμβάνοντας μέρος σε διάφορα φεστιβάλ και συνέδρια όπως: Παρίσι, Λιέγη, Ρώμη, Κάιρο, Λονδίνο, Κοπενχάγη.
Αλλά και ως ζωγράφος έλαβε μέρος σε πολλές εκθέσεις ατομικές και ομαδικές στην Αθήνα, τη Ζυρίχη, το Παρίσι και την Νέα Υόρκη.
Είχε τιμηθεί δε, με Βραβείο Ρώμης (1962), με το Α' Μετάλλιο του Πρίγκιπα του Μοντ, Α' Βραβείο Πολωνίας (1978) και με Α' Μετάλλιο Τοσκανίνι (Ιταλία) το 1978, καθώς και με αναρίθμητες άλλες διακρίσεις.
Αξίζει να αναφερθούμε, καθώς θα ήταν παράλειψη... στην εμφάνιση του μεγάλου καλλιτέχνη σε διάφορες κινηματογραφικές ταινίες όπως στο "Πικρό Ψωμί" του Γ. Γρηγορίου (1950), στον "Εξυπνότερο άνθρωπο του κόσμου" παραγωγής Ολυμπία Φίλμς (1950), στην "Κιβωτό" μαζί με την Μελίνα Μερκούρη και τον Μίνω Αργυράκη (κινούμενα σχέδια 1956), στον "Μέγα Αλέξανδρο" του Γ. Ζερβουλάκου (1960), σε οκτώ ταινίες παραγωγής Ιωαννίδης Φίλμς με κλασσικές κωμωδίες του Καραγκιόζη (1962), στην "Λυσιστράτη" του Γ. Ζερβουλάκου (1974), στο "Τεριρέμ" του Α. Δοξιάδη (1992) και σε πολλά ντοκιμαντέρ αφιερωμένα στην Ελλάδα.
Το 1991 ιδρύθηκε το "Σπαθάρειο Μουσείο Θεάτρου Σκιών Δήμου Αμαρουσίου", το οποίο λειτουργεί συστηματικά από το 1996, με στόχο την προβολή του Θεάτρου Σκιών και του Καραγκιόζη.
Συνεχίζοντας ακατάπαυστα τη δράση του, το 2001, σε συνεργασία με τους μουσικούς Λουδοβίκο των Ανωγείων και Ψαραντώνη παρουσίασαν με πρωτότυπο τρόπο στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό το γνωστό Κρητικό ποίημα του Βιτζέντζου Κορνάρου «Ερωτόκριτος».
Το 2007 τιμήθηκε ιδιαίτερα από το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού για την μεγάλη του προσφορά στο καλλιτεχνικό αυτό είδος για το οποίο του αναγνωρίστηκε ο τίτλος του "μεγάλου δασκάλου".
Και κάπου εδώ η αυλαία πέφτει, με τους ήρωες του Θεάτρου Σκιών να αποχαιρετούν τη φωνή και την ψυχή τους...
"Γειά σου Μπαμπάκο..."