Την άνοιξη του 1995 ένας πιτσιρικάς τότε ο Δ. καθώς ψάρευε στην ακροθαλασσιά , αντίκρυσε μια πέτρα διαφορετική από τις άλλες. Τα νερά την άνοιξη πάντα είναι "τραβηγμένα" και έτσι κάποιες φορές η Θάλασσα αποκαλύπτει τα μυστικά της. «Περίεργο χρώμα έχει, σαν μάρμαρο είναι..» σκέφτηκε και αμέσως άρχισε να σκάβει με τα χέρια του. Κατάλαβε πως κάτι περίεργο συνέβαινε εκεί, τρείς ώρες μετά αφού αποκαλύφθηκε ολόκληρη η λίθινη στήλη η σκέψη που στριφογύριζε στο μυαλό του ήταν "μα αυτό μοιάζει με κορμό αγάλματος, λες..;" Η επόμενη κίνηση του ήταν να φωνάξει τον πατέρα του Π. για να του δείξει την αποκάλυψη του. Χωρίς δεύτερη σκέψη ο πατέρας του σοφά σκεπτόμενος φώναξε αρχαιολόγο για να παραδώσει το εύρημα του μικρού. Χρειάστηκε τέσσερις για να το μεταφορτώσουν από την παραλία. Έκτοτε τα ίχνη της λίθινης αυτής στήλης χαθήκαν στο χρόνο, ο πιτσιρικάς μεγάλωσε , οι ανησυχίες του όμως για την περιοχή του μεγάλωσαν ,πάντα πίστευε πως κάτι τρέχει με το Δεβελίκι.
Λίγες ημέρες πριν ο μικρός της ιστορίας μας ,τριαντάρης πλέον, αποφασίζει να πάει επίσκεψη στο Αρχαιολογικό μουσείο της Θεσσαλονίκης. Το ενδιαφέρον του κέντρισε, η ενότητα "5.000, 15.000, 200.000 χρόνια πριν-Μια έκθεση για τη ζωή στην προϊστορική Μακεδονία", διότι δεν είναι ευρύτερα γνωστή η προιστορία της Μακεδονίας .Στην είσοδο της εν λόγω έκθεσης αμέσως αντιλήφθηκε να υπάρχει κάτι οικείο στον χώρο, ένα συναίσθημα πως υπάρχει κάποιος γνωστός σου στο χώρο που σε κοιτά επίμονα για να τον προσέξεις. Το περίεργο βέβαια είναι, πως μόνος του πήγε στο μουσείο και μόνος του ήθελε να δει την έκθεση. Ποια άραγε «ματιά» πλανάται στο χώρο; Δεν χρειάστηκαν παρά μόνο μερικά δευτερόλεπτα για να «κολλήσει » η ματιά του σε μια επιβλητική λίθινη στήλη που υπάρχει σε περίοπτη θέση του μουσείου .Δεκατέσσερα χρόνια περάσανε μα ήταν σαν να πέρασε μόλις μια ώρα από τότε, «το άγαλμά μου!!»σκέφτηκε! Τόσο επιβλητικό και τόσο όμορφο. Αμέσως έπιασε μια υπάλληλο του μουσείου, «Πείτε μου ,τι εύρημα είναι αυτό;». «Μα αυτός είναι ο διάσημος Κούρος που βρέθηκε στη Χαλκιδική και χρονολογείται στην εποχή του Χαλκού κάπου ανάμεσα στο 30 και 20 αιώνα ΠΧ και είναι ένα απλά μοναδικό εύρημα ,όχι μόνο για την Μακεδονία αλλά και για ολόκληρη την Ελλάδα!».
Ιδού λοιπόν ο Κούρος της Δεβελικίας! 
Η επίσημη ιστοσελίδα του Αρχαολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης. http://www.amth.gr/gr/gallery/prehistory.html

Στίχοι: Φοίβος Δεληβοριάς
Μουσική: Φοίβος Δεληβοριάς
Πρώτη εκτέλεση: Φοίβος Δεληβοριάς

Στην κοσμάρα μου ως συνήθως κι άξαφνα τη βλέπω να περνάει
Με μια τσάντα «Ελευθερουδάκης» και να μου χαμογελάει
Σαλιγκάρια στη Σταδίου και τριφύλλια στη Σίνα
Ομορφαίνεις βάδισμά μου την Αθήνα
Λεμονιές στην Κοραή, περικοκλάδες στου Ζώναρς
Θέλω να σε ξαναδώ κατά μόνας!

Αυτή που περνάει, αυτή που περνάει
Αυτή να ρωτήσουμε να δούμε που πάει
Αυτή να ρωτήσουμε τον προορισμό μας
Ο άγνωστος δρόμος της να βρει το δικό μας.

Τη ρωτάω «τι γίνεται» μου λέει «απλώς πηγαίνω στη σχολή μου»
Στη χοροεσπερίδα, στη συνέλευση, στη φιλοσοφική μου
Περιβόλια στη Μπενάκη, στη Σκουφά βοσκοτόποι
Ζουζουνίζουν γύρω απ΄ τ΄ άνθος σου οι ανθρώποι
Λουλακί παραθυράκια στα ταξί και στα τρόλεϊ
Αλληλοκαλημερίζονται όλοι

Σαλιγκάρια στη Σταδίου και τριφύλλια στη Σίνα
Ομορφαίνεις βάδισμά μου την Αθήνα
Αν δεν έχεις τι να κάνεις σε παντρεύομαι τώρα
Και αρχίζει η ανοιξιάτικη ώρα...

Μετά την αναβληθείσα συναυλία του Ιουνίου στη Θεσσαλονίκη,ο Θανάσης επέστρεψε χθές βράδυ (14 Σεπτεμβρίου) στο στρατόπεδο Κοδρά στην Καλαμαριά όπου αντάμειψε με τον καλύτερο τρόπο όσους παρευρέθησαν εκεί.Το team of Dionisos για άλλη μια φορά ήταν εκεί...Σύντομα θα ακούσετε ένα μίνι μουσικοακουστικό αφιέρωμα από τη χθεσινή βραδιά...Thanasis Live!Mείνετε συντονισμένοι ,σας περιμένουν εκπλήξεις...