Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Ήταν γόνος πολύτεκνης οικογένειας, η οποία εγκαταστάθηκε στο Παγκράτι.
  Ο νεαρός Κώστας φοίτησε αρχικά στη Στρατιωτική Σχολή της Σύρου και τελείωσε τις σπουδές του στην Καβάλα. Εργάστηκε σε βαριετέ στο θέατρο "Μισούρι" του Πειραιά και στο θίασο της Νίτσας Γαϊτανάκη όπου έπαιξε στο "Στραβόξυλο" του Ψαθά. Από το 1945 έως το 1948 δούλεψε με το θίασο οπερέτας του Παρασκευά Οικονόμου και εμφανίστηκε στα βαριετέ "Πεύκα" με τον Γ. Οικονομίδη και "Όασις" με τον Μ. Τραϊφόρο. Την περίοδο 1949-50 συμμετείχε στο μουσικό θίασο Κούλας Νικολαΐδου στο θέατρο "Βερντέν" της λεωφόρου Αλεξάνδρας.
   Στο «Βερντέν» ο Χατζηχρήστος θα κάνει και την πρώτη του μεγάλη επιτυχία στο ρόλο του βλάχου Θύμιου, ένα ρόλο που εμπνεύστηκε ο αδελφός της συζύγου του, ο Κώστας Νικολαΐδης, της συγγραφικής τριάδας Νικολαΐδη - Ελευθερίου - Λυμπερόπουλου. Από το 1953 έως το 1955 συνεργάζεται με την Καίτη Ντιριντάουα και τον Κούλη Στολίγκα. Το 1955, όταν ο θίασος ανεβάζει στο "Περοκέ" την επιθεώρηση "Κόκα-κόλα" των Γιαλαμά - Θίσβιου - Πρετεντέρη, πλέκεται και το ειδύλλιό του με την Ντιριντάουα. Παντρεύτηκαν και απέκτησαν μία κόρη. Ο γάμος τους έλαβε τέλος το 1975 και η Καίτη Οικονόμου, όπως ήταν το πραγματικό όνομα της Ντιριντάουα, πέθανε το Φεβρουάριο του 1996.
   Στον κινηματογράφο, ο Χατζηχρήστος πρωτοεμφανίστηκε το 1952 με την ταινία "Ο Πύργος των ιπποτών" των Γ. Ασημακόπουλου - Ν. Τσιφόρου. Παράλληλα, σημείωσε τεράστια επιτυχία και στο θέατρο. Μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες στην καριέρα του ήταν ο "Ανθρωπος που γύρισε από τα πιάτα", που πρωτανέβηκε το χειμώνα του 1968-69 με συνθιασάρχες την Α. Φόνσου και τον Δ. Παπαγιαννόπουλο. Υπήρξε παραγωγός τριών ταινιών και σκηνοθέτης οκτώ.
   Η πορεία του στο θέατρο συνεχίστηκε απρόσκοπτη μέχρι το 1983. Μετά από μακρά περίοδο απουσίας επέστρεψε σ' αυτό την περίοδο 1994-95, παίζοντας στο δικό του χώρο (το "Θέατρο Χατζηχρήστου" στη στοά Πανεπιστημίου & Ιπποκράτους) την επιθεώρηση "Δεν ήξερες, δε ρώταγες" και την επόμενη χρονιά σε συνεργασία με τον Γ. Πάντζα το έργο του Κ. Παπαπέτρου "Τρελάθηκα και σώθηκα". Η δύσκολη περίοδος της ζωής του άρχισε όταν έχασε ξαφνικά την Ελένη Πανταζή, την τρίτη του γυναίκα, μόλις στα 42 της χρόνια. Πέθανε υποφέροντας από οικονομικά προβλήματα...

Σας θυμίζει κάποιους άλλους μεγάλους το τελευταίο κεφάλαιο της Ζωής του?

Άρε Ζήκο θα σε θυμόμαστε πάντα... 

Μια ατάκα απο τις άπειρες στον "Μπακαλόγατο" :
Πατέρας: Ζήκο, πόσων χρονών είσαι;
Ζήκος: "Εγώ κύριε Σωτήρη μου βρίσκομαι σε μίαν ηλικίαν κατά την οποία πάσα ένας τις εις άνδρας οφείλει να φροντίζει για το μέλλον του. Το αύριο, το μεθαύριο, το παραμεθαύριο, του χρόνου, όλα τα αύριο. Γιατί όπως ξέρουμε κύριε Σωτήρη μου, από τους ιστορικούς χρόνους, τους βυζαντικούς πολέμους ..... αυτά τα τελωνειακά ζητήματα τους εκλογικούς καταλόγους...........δι' ευχών των αγίων πατέρων ημών κύριε Ιησού Χριστέ ο θεός ελέησον και σώσον ημάς αμήν. Κατάλαβες κύριε Σωτήρη μου;"
Πατέρας: "Κατάλαβα"
Ζήκος: "Ευτυχώς γιατί δεν κατάλαβα εγώ κυριε Σωτήρη μου."

  At the Verdun, Hajihristos acted for his first time in his successful run in the role of a Gypsy Thymios, a role which was taken by his brother of his wife Kostas Nikolaidis, the writing trio Nikolaidis-Eleftheriou-Lymberopoulos. From 1955 until 1955 at the Peroquet sponsoured by Coca-Cola with Yialama-Thisviou-Pretenderis, praised himself and the idyllic with Diridawa?. They married and raised a daughter. His marriage went to an end in 1975 and Kaiti Oikonomou in which Diridawa died on February 1996.
   At the cinema, Hajihristos first appeared in the movie The Tower of the Horses in 1953 with Giorgos Asimakopoulos and Tsiforos. Parallel, he made several success even at the theater. One of his greatest success in his career was in the Anthropos poy yirise apo ta piata (A Man Who Came Back From the Plates) which appeared during the winter of 1968-69 with co-companies of Anna Fonsou and Dionysis Papayiannopoulos. He also produced three movies and directed eight.
  His theatrical direction went on smoothly until 1983. After a long period of absence he returned into the 1994-95 era and played for the village at the Hajihristo Theatre in the Panepistimiou and Ippokratous Streets stoa with the inspection of Den ixeres, de rotages and next year, he ran with Giorgos Pantzas in the K. Papapetrou work Trelathika kai sothika. His difficult years begun when his third wife, Eleni Pantazi died at the age of 42. He died suffering from economic problems.