...αφού μπήκαμε στα χρέη...έτσι γίναμ' Ευρωπαίοι...!
00:47Ενα ακυκλοφόρητο τραγούδι του μεγάλου Κομοτηναίου καλλιτέχνη και φίλου Θανάση Γκαιφύλλια...Να σημειώσουμε πως γράφτηκε όπως ο ίδιος μας εκμυστηρεύτηκε για να "γιορτάσει" την υπογραφή της συνθήκης του Μααστριχτ,που μας έκανε ...Ευρωπαίους!
Απολαύστε το σε μια live εμφάνιση στον Αρχαίο χώρο της Μαρώνειας το 1993...
Ο ύμνος του Μάαστριχτ
Στίχοι: Θανάσης Γκαϊφύλλιας
Μουσική: Θανάσης Γκαϊφύλλιας
Πρώτη εκτέλεση: Θανάσης Γκαϊφύλλιας
Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι
και λοιποί ιθαγενείς
χώρεσαν σ' ένα τσουβάλι
και στον πάτο του εμείς.
Εμείς βάλαμε υποθήκη
από Κρήτη μέχρι Έβρο
κι αφού μπήκαμε στα χρέη
έτσι γίναμ' Ευρωπαίοι.
ΦΤΟΥ ΣΑΣ ΡΕ!!!!Σήμερα γίναμε μάρτυρες της ατέλειωτης και ασύλληπτης βαρβαρότητας που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση των μνημονίων...
01:40Σε υπ’ αριθμόν 1 κίνδυνο για τη δημόσια ασφάλεια εξελίσσεται πλέον η Ελληνική Αστυνομία, είτε δια της απουσίας της εκεί όπου οι πολίτες πραγματικά την χρειάζονται είτε δια της παρουσίας της όταν αυτή συνοδεύεται από άσκηση ωμής βίας εναντίον αθώων πολιτών. Και βεβαίως όλα αυτά, με την ανοχή -αν όχι την ενθάρρυνση- της εκάστοτε πολιτικής της ηγεσίας... Χθες το μεσημέρι η απεργιακή διαδήλωση βάφτηκε στο αίμα. Αυτό συνέβη επειδή κάποιοι βαθμοφόροι θεώρησαν ότι ο τρόπος για να αντιμετωπίσουν μια μικρή ομάδα ταραχοποιών ήταν να διατάξουν τους άνδρες των ΜΑΤ να εξαπολήσουν γενικευμένη επίθεση εναντίον των διαδηλωτών συνολικά! Αποτέλεσμα ήταν να υποστεί βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις 31χρονος διαδηλωτής, να τραυματιστούν δεκάδες άλλοι και να πνιγεί –γι ακόμη μια φορά- το κέντρο της Αθήνας στα δακρυγόνα.
Η συγκέντρωση εργατικών σωματείων, συνδικαλιστικών ενώσεων καθώς και κομμάτων και οργανώσεων της Αριστεράς, ξεκίνησε λίγο μετά τις 11 π.μ. μπροστά στο Μουσείο, μερικές εκατοντάδες μέτρα από τη συγκέντρωση των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ στο Πεδίον του Άρεως. Ακολούθησε πορεία προς τη Βουλή. Όταν οι διαδηλωτές έφθασαν στο Σύνταγμα, η άλλη συγκέντρωση που είχε διοργανωθεί εκεί στις 10 π.μ. από το ΠΑΜΕ (και που ήταν η ογκωδέστερη όλων), είχε ήδη λήξει.
Στο χώρο του Συντάγματος καταγράφηκαν και τα πρώτα επεισόδια, όταν κάποιοι διαδηλωτές από το μπλοκ των αντιεξουσιαστών άρχισαν να πετούν πέτρες και μπουκάλια με νερό σε αστυνομικούς που είχαν παραταχθεί μπροστά στη Βουλή και σε διπλανούς δρόμους. Πληροφορίες από αστυνομικούς κύκλους ανέφεραν και ρίψεις μολότοφ, κάτι που όμως δεν επιβεβαιώνεται (για τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή) από αυτόπτες μάρτυρες, στελέχη κομμάτων και οργανώσεων που πήραν μέρος στη διαδήλωση. Πρέπει να σημειωθεί ότι το μπλοκ των αντιεξουσιαστών ακολουθούσε με διαφορά αρκετών μέτρων το αντίστοιχο του ΚΚΕ (μ-λ). Λίγο πριν είχε περάσει το μπλοκ του ΕΕΚ, ενώ τους αντιεξουσιαστές ακολουθούσαν (επίσης με διαφορά αρκετών μέτρων) τα μαζικά μπλοκ του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
"Άγρια αναίτια επίθεση"
Γύρω στις 2 μ.μ., στην αρχή της Πανεπιστημίου, αρχικά μέχρι Βουκουρεστίου και σε λίγο μέχρι και τα Προπύλαια, τα ΜΑΤ εξαπέλυσαν τυφλή επίθεση εναντίον όποιου αδιακρίτως συμμετείχε στην πορεία! Οι ροπαλιές από γκλομπ έπεφταν βροχή, το ίδιο και τα δακρυγόνα και οι χειροβομβίδες κρότου - λάμψης. Σύμφωνα δε με συγκεκριμένες καταγγελίες, πολλοί άνδρες των ΜΑΤ κρατούσαν τα γκλομπ ανάποδα, χτυπώντας με τη σιδερένια λαβή, κάτι που είναι παράνομο και απαγορεύεται αυστηρά!
Σε λίγα λεπτά το κέντρο της Αθήνας είχε πνιγεί από τα χημικά, ενώ δεκάδες απλοί πολίτες κείτονταν αιμόφυρτοι. Μεταξύ των τραυματιών, και πολλές γυναίκες, ίσως περισσότερες –κατ’ αναλογία- από κάθε άλλη φορά. 17 τραυματίες μεταφέρθηκαν στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο της Νίκαιας και αρκετοί άλλοι (ανεξακρίβωτος ο αριθμός τους) στον Ευαγγελισμό, το ΚΑΤ, πιθανότατα και σε άλλα νοσοκομεία. Πιο σοβαρά χτυπήθηκε (κατά πάσα πιθανότητα, με σιδερένια λαβή γκλομπ) ένας διαδηλωτής 31 ετών που, σύμφωνα με μαρτυρίες, όχι μόνο δεν είχε κινηθεί κατά των Αστυνομικών, αλλά κρατούσε ένα από τα πανό της διαδήλωσης!
Ορισμένοι διαδηλωτές από το μπλοκ των αντιεξουσιαστών απάντησαν με μολότοφ, οι συγκρούσεις πήραν ακόμη μεγαλύτερη έκταση και τελικά το... έργο της επίθεσης στην πορεία ολοκληρώθηκε τις πρώτες απογευματινές ώρες, όταν -στο ύψος της Ομόνοιας- διαλύθηκαν και οι τελευταίες ομάδες διαδηλωτών.
Ο 31 χρονος μεταφέρθηκε στο Γενικό της Νίκαιας όπου υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση στον εγκέφαλο, αφού οι γιατροί διέγνωσαν βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και επισκληρίδιο αιμάτωμα. Ήδη νοσηλεύεται στην Εντατική, βρίσκεται σε κωματώδη κατάσταση και οι γιατροί θεωρούν κρίσιμα τα επόμενα 4-5 εικοσιτετράωρα. Από αργά το απόγευμα και ως την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, έξω από το νοσοκομείο συγκεντρώνεται πολύς κόσμος για να συμπαρασταθεί στον 31χρονο και να διαδηλώσει την οργή του για την αστυνομική βαρβαρότητα.
Οργισμένοι και οι γιατροί
Το περιστατικό προκάλεσε την οργισμένη αντίδραση και των ίδιων των γιατρών. Η Τοπική Επιτροπή της ΕΙΝΑΠ του Γενικού Νοσοκομείου Νίκαιας σε ανακοίνωση που εξέδωσε το απόγευμα, αναφέρει:
«Σήμερα γίναμε μάρτυρες της ατέλειωτης και ασύλληπτης βαρβαρότητας που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση των μνημονίων προκειμένου να καταστείλει κάθε υγιή αντίδραση πολίτη που αντιστέκεται στα σχέδια που απεργάζεται το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο και εφαρμόζουν πιστά οι υπηρέτες τους στη χώρα. Δεκάδες τραυματισμένοι – χτυπημένοι από τα ΜΑΤ διαδηλωτές διακομίστηκαν με το ΕΚΑΒ ή ήλθαν μόνοι τους στο νοσοκομείο μας.
O μοναδικός Παύλος Παυλίδης Live στην Ξάνθη...το Develiki.com ήταν πάλι εκεί..!
11:54Ο καλός φίλος και πελάτης του Διόνυσου Παύλος Παυλίδης σε μια μοναδική ερμηνεία ενός καταπληκτικού τραγουδιού από την εποχή του συγκροτήματος που υπήρξε ηγέτης ,των Ξύλινων Σπαθιών..!
O μοναδικός Παύλος Παυλίδης σε μια καταπληκτική ερμηνεία ενός all time classic δικού του τραγουδιού...
Ο βασιλιάς της σκόνης
Στίχοι: Παυλίδης Παύλος
Μουσική: Παυλίδης Παύλος
Πρώτη εκτέλεση: Ξύλινα Σπαθιά
Εγώ ο μικρός, ο αμνός του θεού
Ξεχασμένος στο νότο, γεννημένος αλλού
Ξέρω πάντα η Τροία, θα 'ναι μιλια μακριά
Κι η ωραία Ελένη, θα 'ναι τώρα γριά
Βγαίνω στο δρόμο ορκισμένος να μπω
Στα παλάτια του ήλιου να μπορέσω να πω
Το τραγούδι του τράγου με φωνή φονική
Και να κλάψω μετά, να χαθώ στη σιωπή
ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ ΚΑΛΕ ΜΑΣ ΑΝΘΡΩΠΕ...ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ..
10:46ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΘΟΥ-ΒΟΥ...
ΑΝΤΙΟ ΚΑΛΕ ΜΑΣ ΑΝΘΡΩΠΕ...
ΔΥΟ ΜΕΓΑΛΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΜΑΖΙ...
"Καλέ μου άνθρωπε Θανάση..."
Θανάσης Βέγγος (ο Μέγας)
Ο Θανάσης Βέγγος γεννήθηκε στο Νέο Φάληρο το 1926. Κατάγεται από τα Θολάρια της Αιγιάλης από την πλευρά της μητέρας του Ευδοκίας, του γένους Ιωάννη Σμυρνή. Η γιαγιά του η Μαρουλιώ ήταν πρακτική μαία στα Θολάρια της Αμοργού (Τα στοιχεία καταγωγής προέρχονται από την έκδοση «Επιφανείς Αμοργίνοι» 1983 του Συνδέσμου Αμοργίνων). Ηταν το μοναχοπαίδι του κυρ Βασίλη και της κυρα-Ευδοκίας που κατάφεραν να δώσουν στον Θανάση μόνο τις εγκύκλιες σπουδές. Ο πατέρας Βέγγος, υπάλληλος στο εργοστάσιο της Ηλεκτρικής Εταιρίας στο Φάληρο, αγωνίστηκε επί Κατοχής για να το σώσει από την ανατίναξη που σχεδίαζαν οι Γερμανοί οι μαρτυρίες λένε πως το εργοστάσιο σώθηκε χάρη στις προσπάθειες αυτού ακριβώς του ανθρώπου, ο οποίος στη συνέχεια απολύθηκε από τη δουλειά του εξαιτίας των αριστερών φρονημάτων του. Αλλά και ο Θανάσης αντιμετώπισε την εκδικητικότητα του κράτους: βρέθηκε στη Μακρόνησο, το κολαστήριο και τόπο μαρτυρίου για χιλιάδες αριστερούς φαντάρους αλλά και πολίτες. Εκεί, στον κατ' ευφημισμόν «νέο Παρθενώνα», ο νεαρός Θανάσης βίωσε τον εξευτελισμό, έμαθε να υπομένει, υιοθέτησε την αξιοπρέπεια ως στάση ζωής και ταυτόχρονα γνώρισε τη συντροφική αλληλεγγύη. Εκεί επίσης συνδέθηκε φιλικά με τον Νίκο Κούνδουρο, τον άνθρωπο που θα άλλαζε την πορεία της ζωής του. Ηταν το 1953 όταν τον κάλεσε ο Κούνδουρος να παίξει στη «Μαγική πόληι», την πρώτη ταινία της καριέρας του: υποδύεται τον πωλητή λεμονιών στη λαχαναγορά, μέλος μιας παρέας νεαρών βιοπαλαιστών. Ο ήρωας λέγεται Θανάσης ; ο Βέγγος παίζει τον εαυτό του ;, όνομα που θα τον ακολουθεί στη συνέχεια σε πολλές άλλες ταινίες και θα μπαίνει αργότερα και στους τίτλους των ταινιών του («Ο Θανάσης, η Ιουλιέτα και τα λουκάνικα», «Τι έκανες στον πόλεμο, Θανάση;», «Θανάση, πάρε τ' όπλο σου», «Δικτάτωρ καλεί Θανάση», «Ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας» κτλ.), όταν βέβαια δεν μπαίνει το επώνυμό του («Είναι ένας τρελός τρελός Βέγγος», «Δόκτωρ Ζι-Βέγγος», «Ενας Βέγγος για όλες τις δουλειές»).
Θα θέλαμε να σας πούμε δυο λόγια για τον μεγάλο Θανάση της Ελλάδας,τον μεγαλύτερο κατ'εμας Έλληνα ηθο-ποιό...Θανάση σε ευχαριστούμε ολόψυχα για όλες τις πανέμορφες στιγμές που μας έχεις χαρίσει...Ο Θανάσης δεν ήταν απλά ένας ΜΕΓΑΛΟΣ ηθοποιός αλλά κι ένας ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ !Τι να πεί κανείς για τον Θανάση?Η όλη του πορεία στον κινηματογράφο και στη ζωή αποδεικνύει το μεγαλείο αυτού του ανθρώπου...
ΑΝΤΙΟ ΚΑΛΕ ΜΑΣ ΑΝΘΡΩΠΕ...
ΔΥΟ ΜΕΓΑΛΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΜΑΖΙ...
"Καλέ μου άνθρωπε Θανάση..."
Θανάσης Βέγγος (ο Μέγας)
Ο Θανάσης Βέγγος γεννήθηκε στο Νέο Φάληρο το 1926. Κατάγεται από τα Θολάρια της Αιγιάλης από την πλευρά της μητέρας του Ευδοκίας, του γένους Ιωάννη Σμυρνή. Η γιαγιά του η Μαρουλιώ ήταν πρακτική μαία στα Θολάρια της Αμοργού (Τα στοιχεία καταγωγής προέρχονται από την έκδοση «Επιφανείς Αμοργίνοι» 1983 του Συνδέσμου Αμοργίνων). Ηταν το μοναχοπαίδι του κυρ Βασίλη και της κυρα-Ευδοκίας που κατάφεραν να δώσουν στον Θανάση μόνο τις εγκύκλιες σπουδές. Ο πατέρας Βέγγος, υπάλληλος στο εργοστάσιο της Ηλεκτρικής Εταιρίας στο Φάληρο, αγωνίστηκε επί Κατοχής για να το σώσει από την ανατίναξη που σχεδίαζαν οι Γερμανοί οι μαρτυρίες λένε πως το εργοστάσιο σώθηκε χάρη στις προσπάθειες αυτού ακριβώς του ανθρώπου, ο οποίος στη συνέχεια απολύθηκε από τη δουλειά του εξαιτίας των αριστερών φρονημάτων του. Αλλά και ο Θανάσης αντιμετώπισε την εκδικητικότητα του κράτους: βρέθηκε στη Μακρόνησο, το κολαστήριο και τόπο μαρτυρίου για χιλιάδες αριστερούς φαντάρους αλλά και πολίτες. Εκεί, στον κατ' ευφημισμόν «νέο Παρθενώνα», ο νεαρός Θανάσης βίωσε τον εξευτελισμό, έμαθε να υπομένει, υιοθέτησε την αξιοπρέπεια ως στάση ζωής και ταυτόχρονα γνώρισε τη συντροφική αλληλεγγύη. Εκεί επίσης συνδέθηκε φιλικά με τον Νίκο Κούνδουρο, τον άνθρωπο που θα άλλαζε την πορεία της ζωής του. Ηταν το 1953 όταν τον κάλεσε ο Κούνδουρος να παίξει στη «Μαγική πόληι», την πρώτη ταινία της καριέρας του: υποδύεται τον πωλητή λεμονιών στη λαχαναγορά, μέλος μιας παρέας νεαρών βιοπαλαιστών. Ο ήρωας λέγεται Θανάσης ; ο Βέγγος παίζει τον εαυτό του ;, όνομα που θα τον ακολουθεί στη συνέχεια σε πολλές άλλες ταινίες και θα μπαίνει αργότερα και στους τίτλους των ταινιών του («Ο Θανάσης, η Ιουλιέτα και τα λουκάνικα», «Τι έκανες στον πόλεμο, Θανάση;», «Θανάση, πάρε τ' όπλο σου», «Δικτάτωρ καλεί Θανάση», «Ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας» κτλ.), όταν βέβαια δεν μπαίνει το επώνυμό του («Είναι ένας τρελός τρελός Βέγγος», «Δόκτωρ Ζι-Βέγγος», «Ενας Βέγγος για όλες τις δουλειές»).